Πράξεις υποταγής

Θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα έκφρασης των υποτακτικών μου συναισθημάτων. Θεωρώ ότι η λατρεία, ο σεβασμός , η δουλικότητα ή η υποταγή απέναντι στην/στον Κυρίαρχο θα πρέπει να βρίσκουν και έναν τρόπο έκφρασης που να ειναι ανάλογο της ευγένειας αυτών των συναισθηματων. Αναζητώ πάντα μια συμβολική πράξη που να αποδίδει τιμές και να εξυψώνει το πρόσωπο το οποίο σε μια δεδομένη χρονική περίοδο βασιλεύει στον κόσμο μου. Είναι μια διαδικασία που μοιάζει με εκείνη της αναζήτησης ενός δώρου. Ψάχνω για μια πράξη που πιστεύω ότι θα άρεσε πραγματικά στο πρόσωπο αυτό. Θα μιλήσω σήμερα για μια πράξη υποταγής την οποία δυστυχως ποτέ δεν μπορεσα να εκτελέσω. Απευθύνεται στην Αφέντρα Ειρήνη, μια Κυρια που δεν υπηρέτησα ποτέ. Για τη σα Θεά πολυλατρεμενη αυτή Γυναίκα θα μιλησω αναλυτικά αργότερα. Τη γνώρισα όταν ήμουν 20 ετών και εκείνη 50κάτι. Δεν είχε καμμία σχέση με το σαδομαζοχισμό αλλά άγνωστο γιατί η μορφή και ο χαρακτήρας Της κατάφεραν να εισέλθυν τόσο βαθιά στη δουλοπρεπή μου ψυχοσύνθεση και να κυριαρχήσουν στις φαντασιώσεις μου για πολύ καιρό. Είναι ένας άνθρωπος απέναντι στον οποίο τρέφω απεριόροστο, ειλικρινή και ταπεινότατο σεβασμό. Άπειρες φορές έχω ευχηθεί να μπορούσα μια ημέρα να Της υποβάλω τα σέβη μου με το δικό μου ξεχωριστό τρόπο. Τη φαντάζομαι καθισμένη σε μια πολυθρόνα του σαλονιού Της. Φοράει εκείνες τις χρυσόχρωμες επίπεδες γόβες που τόσες φορές είχα φιλήσει στα όνειρά μου. Μετά από ένα βροχερό περίπατο οι γόβες Της είναι λίγο λασπωμένες. Κάθεται σταυροπόδι. Πλησιάζω ταπεινός, με χαμηλωμένο βλέμμα και γονατίζω μπροστά Της. Στα χέρια μου κρατώ πτυχία, διπλώματα και λοιπά χαρτιά που δειχνουν ό,τι έχω καταφέρει στη ζωή μου. Ταπεινά Την παρακαλώ να μου επιτρέψει να καθαρίσω και να γυαλίσω τα παπουτσια Της με όλα αυτά τα με τόσες δυσκολίες κερδισμένα χαρτιά. Με συγκινεί ο συμβολισμός του ότι βάζω τον κόπο μου κάτω από τα πόδια Της. Προσγειώνομαι και σαν άνθρωπος. Δεν πρέπει τα χαρτιά αυτά να μου φουσκώνουν τα μυαλά. Αν έχουν κάποια αξία είναι το ότι καθαρίζουν τα παπούτσια της Αφέντρας. Έτσι δείχνω ότι ξέρω τη θέση μου. Δεν είμαι αυτός που λένε τα χαρτιά. Δε θέλω να είμαι αυτός που λένε τα χαρτιά. Απαρνιέμαι κάθε μου εγωισμό και δεξιότητα. Θέλω μόνο να είμαι ο δούλος Σας.

επίσκεψη σε επαγγελματία Αφέντρα

Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί Σ/σας μια εμπειρία που είχα με μια επαγγελματία Αφέντρα πριν απο μερικές μέρες. Αν και αισθάνομαι ότι με αυτόν τον τρόπο ευτελίζω τα υποτακτικά μου συναισθήματα αραιά και που επισκέπτομαι επαγγελματίες Αφέντρες. Πρακτικά αυτό συμβαίνει σε στιγμές που η ανάγκη μου να υποταχθώ έχει παραμείνει για μεγάλο διάστημα ανικανοποίητη με αποτέλεσμα να καταπιέζομαι ψυχικά. Οι συναντήσεις αυτές δε με γεμίζουν ιδιαίτερα. Είναι χρονικά περιορισμένες και δεν αναπτύσουν βαθύτερα συναισθήματα μεταξύ Κυρίαρχης και υποτακτικού (με εξαίρεση μια περίπτωση για την οποία θα κάνω λόγο μια άλλη φορά). Πρωτίστως δε μου δίνεται η ευκαιρία να υπηρετήσω. Με βοηθούν όμως να ηρεμήσω το πάθος μου και να συνεχίσω την αναζήτηση μου με ψυχραιμία και ωριμότητα. Πολλές φορές μάλιστα μπορούν να με βοηθήσουν να γίνω καλύτερος ως σκλάβος.

Η εν λόγω συνάντηση έγινε σε ένα studio στο εξωτερικό. Ολόγυμνος και με ένα κολλάρο στο λαιμό μπροστά σε μια νεαρή και γοητευτική Κυρία. Αισθάνομαι την ταλάντευση του λουριού που είναι προσαρτημένο στο κολλάρο και το ειρωνικό βλέμμα Της. Βρίσκομαι στο στοιχείο μου! Μετά από λίγες στιγμές βρίσκομαι στα τέσσερα, καβαλημένος σαν άλογο. Μεταφέρω την Αφέντρα μου από δω και από εκεί. Μέσα από τους καθρέπτες του δωματίου μπορώ να δω το κοροιδευτικό Της χαμόγελο. Αισθάνομαι τον κώλο Της να επιβάλλεται πάνω στην πλάτη μου και τα γόνατά μου να πονούν. Με ικανοποιεί να είμαι το ζώο Της. Δε σκέφτομαι τίποτα. Μέσα μου κυριαρχεί ο ηλεκτρισμός που διαπερνάει την ύπαρξή μου κάθε φορά που η προστακτική φωνή Της απευθύνεται σε μένα, το μουλάρι Της.
– Από δω!
– Τώρα, από κει!
Το τέλος του παιχνιδιού αυτου΄με βρίσκει όρθιο μπροστά Της. Ένα μείγμα από μανταλάκια, κλίπ και βαρίδια αρχίζει να βασανίζει τις ρώγες και τα γεννητικά μου όργανα. Πονάω αλλά αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι το πώς θα βγούν όλα αυτά από πάνω μου. Με σέρνει από το λουρί με δύναμη μέσα στο δωμάτιο αδιαφορώντας για τον πόνο που μου προκαλεί. Όλο και κάποιο από τα μικρά σύνεργα του πόνου που με σφίγγουν πέφτει εν τω μεταξύ στο πάτωμα. Εγώ πρέπει σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκομαι να σκύψω και να το μαζέψω από το πάτωμα με το στόμα. Και πάλι από την αρχή! Αφού πέρασε το δύσκολο και επώδυνο κομμάτι της αφαίρεσης όλων αυτών των αντικειμένων από πάνω μου, νόμισα ο ανόητος ότι η μπόρα πέρασε. Ξανάρθε η στιγμή να υποφέρουν τα γόνατά μου! Όλως κατά λάθος τα μανταλάκια, τα κλιπ και τα βαρίδια σκόρπισαν στο πάτωμα και εγώ έπρεπε στα τέσσερα πεσμένος να τα μαζέψω με το στόμα και να τα βάλω σε ένα κουτάκι στην άκρη του δωματίου. Τα γόνατά μου πονούν αφόρητα και την προσπάθειά μου συνοδεύουν οι κλωτσιές και οι προσβολές Της. Δείχνει να διασκεδάζει το αγκομαχητό μου. Κάποιες στιγμές έρχεται κοντά μου τη στιγμή που που ετοιμάζομαι να σηκώσω κάτι με το στόμα μου και σαδιστικά το κλωτσάει παραπέρα. Αφού η Αφέντρα μου αποφάσισε τη λήξη αυτού του μαρτυρίου, με προσταξε να μαζέψω όλες μου τις δυνάμεις γιατί ήθελε να με καβαλήσει για μια τελευταία βόλτα. Ξεκίνησα πάλι αγκομαχώντας. Μπορούσα πάλι με την άκρη του ματιού μου να βλέπω το πρόσωπό Της στον καθρέπτη. Το ύφος Της έδειχνε πως απολάμβανε και ευχαριστιόταν καβάλα στο γάιδαρό Της. Με ικανοποιούσε και μένα αφάνταστα το ότι η απόλαυσή Της συνδεόταν με μια κοπιαστική και άβολη για μένα κατάσταση. Με περιέφερε έτσι στο διάδρομο και στο χώρο υποδοχής παρουσία τριών άλλων Κυριών του studio που γελούσαν και κορόιδευαν.

Μετά τη συνάντηση αυτή άρχισα να σκέφτομαι τρόπους να αναπτύξω μεγαλύτερη αντοχή ούτως ώστε να μπορώ να προσφέρω περισσότερη διασκέδαση σε Αφεντικά που τους αρέσει η ιππασία σκλάβων. Σκέφτηκα μάλιστα πως ακόμα πιο εξευτελιστικό για μένα και διασκεδαστικό για όσους θα ήθελαν να με χρησιμοποιήσουν έτσι θα ήταν να με καβαλήσουν στους ώμους και εγώ να πρέπει να προχωράω στα γόνατα. Με υπομονή και θέληση, θα τα καταφέρω!

καλώς ήρθατε

γειά Σ/σας!
με χαρά Σ/σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου. είμαι ένας άνδρας 31 ετών, εμφανίσιμος, καλλιεργημένος, ευγενικός και καλοσυνάτος. μπορεί να είμαι πετυχημένος και δυνατός στη δουλειά και την καθημερινότητα, στο υπόλοιπο όμως μέρος της ζωής μου μου αρέσει να βιώνω έναν παθητικό ρόλο. Στην ηλικία που είμαι έχω γνωρίσει πια τον εαυτό μου και ξέρω τί αναζητώ. είμαι άτομο υποτακτικής ψυχολογίας που η ψυχή και η λίμπιντο του ολοκληρώνεται όταν υποτάσσεται και υπηρετεί άλλους (Αφέντρες και Αφέντες) ως δούλος και υπηρέτης και που επιθυμεί να συναναστρέφεται με άτομα που τον ωθούν στην ταπείνωση και τον εξευτελισμό. στο ιστολόγιο αυτό θα ήθελα να επικοινωνήσω με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τις ιδιαιτερότητες και τις συγκινήσεις που προσφέρουν οι σχέσεις κυριαρχίας και υποταγής. θα καταθέτω εμπειρίες, φαντασιώσεις, σκέψεις και συναισθήματα.