Η Αφέντρα Σεμίρα

Ίσως οι παλαιότεροι να Τη θυμάστε. Ιδιοκτήτης ενός από τα διάφορα γυναικοκρατούμενα κλαμπ της Αθήνας. Το όνομά Της πασίγνωστο στο χώρο της γυναικείας κυριαρχίας στην Ελλάδα και εκαντοντάδες αυτοί που είχαν την τιμή να προσκυνήσουν στα πόδια Της. Περιοδικά της εποχής είχαν αναφερθεί σε Εκείνη στα πλαίσια ρεπορταζ για ΣΜ κλάμπ στην Αθήνα. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί Σας τη μια και μοναδική συνάντησή μου μαζί Της. Διάβαζα μανιωδώς τότε τις αγγελίες αυταρχικών γυναικών στις σούπερ αγγελίες. Παρατηρούσα σε ένα συγκεκριμένο αριθμό τηλεφώνου αντιστοιχούσε πάντα μια αγγελία που περιείχε έννοιες που κέντριζαν τη φαντασία μου. Οι αγγελίες εναλάσσονταν. Ίσως κάποιοι να θυμούνται για παράδειγμα ότι συχνά χρησιμοποιούσε την έκφραση «ανατολίτισσα Αφέντρα.» Ήμουν πολύ νεαρός τότε και ακόμα πιο ντροπαλός από όσο είμαι σήμερα. Της είχα τηλεφωνήσει και μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση ο τόνος της φωνής Της. Μιλούσε καθαρά και με αυτοπεποίθηση. Σου έδειχνε ποιός είναι το αφεντικό. Με κατάλαβε ότι ήμουν ψαρωμένος και μου είπε με κατανόηση να Της τηλεφωνήσω όταν θα αισθάνομαι έτοιμος. Μετά από καιρό είδα πάλι στις σούπερ αγγελίες το νούμερό Της και την ανακοίνωση ότι αναζητούσε «άτομα χαμηλών τόνων με ψυχολογία υπηρέτη.» Δεν άντεξα πολύ ώρα. Βγαίνω έξω, αγοράζω μια τηλεκάρτα και ψάχνω ερημικό τηλεφωνικό θάλαμο. Της τηλεφωνώ ρωτώντας για την αγγελία.
- Έχεις ψυχολογία υπηρέτη; Ρωτάει με μια ειρωνική και αυστηρή φωνή που με κάνει να κουμπωθώ.
Μου κλέινει ραντεβού την ίδια μέρα. Φτάνω μπροστά στην είσοδο μιας πολυκατοικίας και χτυπάω το κουδούνι. Ανεβαίνω στόν όροφο που βρίσκεται το γραφείο Της. Η πόρτα μισάνοιχτη. Ακολουθώντας τις εντολές που μου είχε δώσει από το τηλέφωνο μπαίνω μέσα στα τέσσερα. Την επόμενη στιγμή βρίσκομαι γονατιστός μπροστά Της. Μια πανέμορφη και εντυπωσιακή γυναίκα. Ψηλή με αρχοντικό παράστημα. Για μένα η προσωπική μου υποδούλωση δεν εξαρτάται καθόλου από την εξωτερική εμφάνιση του Κυρίαρχου αλλά από την ικανότητά Του να μου γεννήσει αισθήματα υποταγής. Θα ήθελα όμως να τονίσω την πραγματικά σπάνια ομορφιά εκείνης της γυναίκας. Φορούσε τζιν παντελόνι και μπότες, όχι δερμάτινες, πάνω από το τζίν μέχρι το γόνατο. Με έβαλε να σταθώ γονατιστός ενώ Εκείνη καθόταν στο γραφείο Της. Συζητήσαμε για τους όρους αποδοχής στο κλάμπ και απάντησα σε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τον υποτακτικό μου χαρακτήρα. Ενώ η συζήτηση συνεχιζόταν σηκώθηκε έφερε μερικές βόλτες γύρω μου, με έφτυσε στο πρόσωπο και ξανακάθισε στο γραφείο Της. Συνέχισε την ανάκριση. Μετά από λίγη ώρα ξανασηκώθηκε, στάθηκε μπροστά μου και πρότεινε τη μπότα Της να τη φιλήσω. Ακουμπώντας τα χείλη μου στη μπότα Της ένοιωσα μια φτυσιά να προσγειώνεται στα μαλλιά μου. Με πρόσταξε να γλύψω τις μπότες Της. Ακούμπησε μετά όρθια στο γραφείο και σταυρωσε τα πόδια Της κατά τέτοιο τρόπο ώστε μπορούσα να γλύψω και τη σόλα της μιας μπότας Της. Όταν αποφάσισε ότι το τέλος της διαδικασίας αυτής βρέθηκα πάλι γονατιστός μπροστά Της και αντιμέτωπος με το βλοσυρό βλέμμα Της. Κοιτάζοντας την συνειδητοποίησα ότι στην άκρη των χειλιών μου είχε κολλήσει μια μικρή μπαλίτσα που συνήθως δημιουργείται όταν σκόνη και άλλες βρωμιές γίνονται ένα. Την είχα πάρει από τις μπότες Της. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να την απομακρύνω μετά όμως σκέφτηκα ότι με κοιτούσε. Με το δάχτυλό μου την έσπρωξα στο στόμα μου και την κατάπια έχοντας ένα ύφος ανθρώπου που προσπαθεί να πνίξει την δυσαρέσκειά του στο αίσθημα της ταπεινότητας που οφείλει να δείξει στην περίσταση. Με ένα απροκάλυπτα περιφρονητικό ύφος δήλωσε ευχαριστημένη μαζί μου, ότι είμαι υπάκουος, εκπαιδεύσιμος και θα κάνω μεγάλη καριέρα ως σκλάβος. (Αυτό ελπίζω να βγει μια μέρα αληθινό!) Με έβαλε να γράψω μια παράγραφο προσφώνησης κάθε φορά που θα Της τηλεφωνούσα για να μου κανονίσει συνάντηση με κάποια από τις Κυρίες του κλάμπ και με έστειλε στα τσακίδια. Δεν την ξαναείδα. Επισκέφθηκα το κλάμπ 4-5 φορές αλλά οι Κυρίες δε μου έκαναν εντύπωση. Ούτε η Αρχιαφέντρα Σεμίρα ζήτησε ποτέ δυστυχώς τις υπηρεσίες μου. Νοιώθω όμως περήφανος που έχω συναντηθεί με μια θρυλική μορφή της γυναικείας κυριαρχίας στην Αθήνα. Της εύχομαι ολόψυχα να είναι καλά και να διασκεδάζει περιστοιχισμένη από δούλους και δούλες που υπηρετούν την καλοπέρασή Της.

oι χαμένες ευκαιρίες

Υπήρξαν δυο περιπτώσεις στη ζωή μου που μου δόθηκε η ευκαιρία να υποδουλωθώ αλλά δεν την εκμεταλλεύθηκα, ή μάλλον δυστυχώς δεν κατάφερα να με εκμεταλλευτούν :). Ήμουν πολύ νέος, δεν είχα ακόμα αποκτήσει την απαιτούμενη αυτογνωσία και μάλλον φοβόμουν. Η πρώτη περίπτωση ήταν μια επαγγελματίας Αφέντρα που είχα συναντήσει κάποιες φορές. Με είχε συμπαθήσει, με τον τρόπο βέβαια που μπορεί να συμπαθεί κανείς ένα δούλο, και με κάλεσε μια μέρα στο σπίτι Της. Κυριακή πρωί πρωί πέρασα γονατιστός το κατώφλι του σπιτιού Της και Την ευχαρίστησα για την τιμητική πρόσκληση φιλώντας τα πόδια Της. Αρχισε να μου δείχνει το σπίτι Της. Πήγαμε στο υπνοδωμάτιο Της. Πάνω στο κρεβάτι υπήρχε ένας μικρός λόφος από ρούχα που έπρεπε να σιδερωθούν. Ακολουθώντας τις διαταγές Της φορτώθηκα τα ρούχα και Την ακολούθησα στο καθιστικό. Εκείνη θρονιάστηκε σε μια πολυθρόνα και έλυνε σταυρόλεξα. εγώ άνοιξα τη σιδερώστρα και άρχισα το σίδερο. Τη σιωπή διέκοπτε αραιά και που η προστακτική φωνή Της για να μου επιστήσει την προσοχή στην ιδιαίτερη μεταχείρηση που χρειαζόταν κάποιο ρούχο. Η στύση μου γινόταν κάτι παραπάνω από φανερή στο παντελόνι μου. Φαινόταν να διασκεδάζει την άβολη θέση μου και την ηδονική ντροπή στο πρόσωπό μου. Μου είπε ότι την επόμενη φορά θέλει να με δει να σιδερώνω φορώντας γυναικεία κυλότα. Κάποια άλλη στιγμή απείλησε να με δείρει αν χάσω τη συγκεντρωσή μου και δε σιδερώσω καλά. Πέρασα επίσης πολύ ώρα σφουγγαρίζοντας και σκουπίζοντας με την ηλεκτρική σκούπα. Απαιτούσε πλήρη καθαριότητα. Υπήρχαν μικρές βρωμίτσες που είτε δεν έβγαιναν είτε δεν μπορούσε να τις ρουφήκσει η σκούπα. Απολάμβανα την ταπείνωση να τις καθαρίζω με τα χέρια μου. Κάποιες από αυτές τις έβαζα στην τσέπη μου για να μην καθυστερήσω τη διαδικασία και εκνευριστεί η Κυρία μου. Ένοιωθα ότι βρισκόμουν στη θέση που μου αξίζει. Δούλευα σαν σκύλος ενώ Eκείνη αραχτή έλυνε τα σταυρόλεξά Της, έβλεπε τηλεόραση στο δωμάτιο Της, μιλούσε με φίλους στο τηλέφωνο και με είχε γραμμένο. Άρχισα να καταλαβαίνω ότι με δοκιμάζει. Πόσο υποτακτικός και πόσο ταπεινός ήμουν. Κάποια στιγμή και ενώ πεσμένος στα τέσσερα σφουγγάριζα το μπάνιο ήρθε να δει τί κάνω. Με έβαλε να καθαρίσω τη λεκάνη της τουαλέτας. Καθόταν από πάνω μου και ευχαριστιόταν τον εξευτελισμό μου. Ενώ καθάριζα έβαλε το πόδι Της στην πλάτη μου και με έσπρωχνε τυραννικά προς την κατεύθυνση της λεκάνης. εγώ από την πλευρά μου τουμπεκί και καθάρισμα. Πολύ ώρα πήρε και η τακτοποίηση της αποθήκης. Για το τέλος μου άφησε την τιμή να πλύνω γονατιστός και στο χέρι μερικές από τις κυλότες Της ενώ Εκέινη καθισμένη αναπαυτικά έβλεπε τηλεόραση. Αισθανόμουν υπέροχα έτσι όπως ήμουν σκυφτός κρατώντας με ευλάβεια τις κυλότες Της στα χέρια μου προσπαθώντας για το καλύτερο και γνωρίζοντας ότι οι κλεφτές ματιές Της με παρακολουθούν. Προς το απογευμα συζητήσαμε το ενδεχόμενο να με χρησιμοποιεί ως οικιακή βοηθό. Μου πρότεινε διαρκη υποδούλωση και να δουλεύω σε μια καφετέρια που είχε. Δεν τόλμησα τότε. Φοβήθηκα μήπως παρατήσω τις σπουδές μου και δεν επικοινώνησα ξανά μαζί Της.

Μια δεύτερη ευκαιρία μου δόθηκε τότε. Επισκεπτόμουν κάποια περίοδο δυο Κυρίες σε κεντρική περιοχή της Αθήνας. Μητέρα και κόρη. Ονειρικός συνδυασμός. Κανονίσαμε λοιπόν μια συνεδρία. Στο τέλος με έβαλαν να αυνανιστώ μπροστά Τους υπομένοντας τα ειρωνικά σχόλια και τη γελοιοποίηση μου. Αφού τελείωσα με έβαλαν να τα καθαρίσω. Μαλάκα με ανέβαζαν μαλάκα με κατέβαζαν. Αντί να φύγω όπως γινόταν συνήθως άρχισαν οι δοκιμασίες. Μάλλον ήθελαν να δουν αν παραμένω υποτακτικός και μετά την ικανοποίηση της κάβλας μου. Με έστειλαν στο σούπερμάρκετ. Μετά με ξανάστειλαν γιατί είχαν ξεχάσει ότι ήθελαν χυμό. Με το που γυρίζω με διαολόστειλαν να πάρω τσιγάρα. Φέρνω τα τσιγάρα και με στέλνουν στη τουαλέτα να πάρω τη σακούλα με το βρώμικο χαρτί τουαλέτας να το πάω στα σκουπίδια. Μετά με διατάζουν να ξεβρακωθώ και μου φοράνε μια ποδιά. Η μητέρα με οδηγεί σε ένα νεροχύτη γεμάτο πιάτα και ποτήρια με εντολή σε λίγη ώρα η κουζίνα να λάμπει. Ο τρόπος Της αυταρχικός. Μέσα στο πάθος μου γονατίζω και φιλάω με πάθος το χέρι Της. Φεύγει με ένα σαδιστικό και βραχνό από το τσιγάρο γέλιο. Αφού τελειώνω τις δουλειές και πάω να αναφερθώ συναντώ στο διαδρομο του διαμερίσματος την κόρη. Καλλονή. Ξανθιά μαλλιά με μπούκλες. Αυτοπεποίθηση και στύλ. Έρχομαι μαζί Της στο καθιστικό. Είναι καθισμένη σε μια πολυθρόνα. Η μητέρα Της απέναντι στρογγυλοκαθισμένη στον καναπέ μιλάει στο τηλέφωνο με ένα σκλάβο που φεύγει ταξίδι και Της τηλεφώνησε να τη ρωτήσει εάν επιθυμεί να Της φέρει κάτι. Ανατριχίλα. Η κόρη καθισμένη στην πολυθρόνα παίζει φιλάρεσκα και υπεροπτικά με τα μαλλιά Της. Γυρίζει σε μένα.
– προσκύνησέ με! Μου λέει
Προσκυνάω εγώ.
- φίλα μου τα πόδια! Ξαναλέει
Τα χείλη μου φιλούν με σεβασμό τα δάχτυλα των ποδιών Της.
Συζητάμε για λίγη ώρα πράγματα για μένα. Αν έχω αυτοκίνητο τί ελεύθερες ώρες έχω μέσα στην εβδομάδα. Με ρωτάει αν μου αρέσει ο ρόλος της υπηρεσίας και εγώ απαντάω σκύβοντας με ταπεινωσύνη το κεφάλι μου. Μου λέει πριν φύγω να ρωτήσω τη μητέρα εάν μπορώ να τεθώ στις υπηρεσίες Τους. Κινούμαι προς το μέρος της μητέρας, η οποία ακόμα μιλάει στο τηλέφωνο με το σκλάβο Της. Δεν καταδέχεται να με χαιρετήσει, παρα μόνο βγάζει το ποδι Της από την παντόφλα που είχε εντωμεταξύ φορέσει και μου το προτεινει να το φιλήσω. Πέφτω στα γόνατα, φιλώ το πόδι Της. Τη διακόπτω ευγενικά και Της θέτω το ερώτημα. Να την πάρω αύριο τηλέφωνο. Δεν τόλμησα πάλι, για τους ίδιους λόγους.
Ποιός ξέρει, ίσως να ήταν και για καλό. Αυτό όμως θα μπορέσω να το πω με σιγουριά μόνο όταν θα βρω τα Αφεντικά που ονειρεύομαι!

το χειροφίλημα

Ένας πολύ ωραίος τρόπος να υποβάλει κανείς τα σέβη του στους Ανωτέρους του. Δίνει την ευκαιρία μιας διακριτικής έκφρασης της υποταγής ακόμα και σε δημόσιο χώρο. Είχα συναντηθεί μερικές φορές με μια Κυρία η οποία μου είχε επιβάλει το χειροφίλημα ως τρόπο χαιρετισμού σε κάθε συναντησή μας σε εξωτερικό χώρο. Μου έδινε ραντεβού σε κάποια καφετέρια για παράδειγμα όπου εγώ θα έπρεπε να Την περιμένω. Μόλις έκανε την εμφάνιση Της εγώ Την καλωσόριζα με δουλοπρέπεια. Αντί για απάντηση μου έτεινε το χέρι Της να το φιλήσω. Με συνέρπαζε ο τρόπος που το έκανε αυτό. Η περιφρόνηση που μου έδειχνε μη καταδεχόμενη να ανταποκριθεί στην καλησπέρα μου και τείνοντας μου υπεροπτικά το χέρι Της για φίλημα. Πόσο μου άρεσε που με έβαζε από την αρχή στη θέση μου! Μια πολύ ωραία στιγμή ήταν όταν Την είχα φιλοξενήσει στην πόλη μου μένω. Είχα πάει να Την παραλάβω από το αεροδρόμιο. Μόλις την είδα κατευθύνθηκα με λαχτάρα προς το μέρος Της. Αντί για χαιρετισμό ή κάποιο φιλικό νεύμα, μου έδωσε με περιφρόνηση στα χέρια τις τσάντες που κρατούσε και το χέρι Της να το φιλήσω. Με γέμιζε ψυχικά να Τη βλέπω να φέρεται φιλικά με τους φίλους Της και να μου δείχνει με κάθε τρόπο ότι εγώ δεν ήμουν τίποτα άλλο για Εκείνη παρά μονάχα ο υπηρέτης Της.

Μου αρέσει λοιπόν το χειροφίλημα. Συνήθως, εάν μου δίνεται η ευκαιρία, γονατίζω για να φιλήσω ένα κυριαρχικό χέρι. Παραμένω στα γόνατα και το κρατώ με ευλάβεια στο μέτωπό μου σε ένδειξη υποταγής. Πολλές φορές αρέσει στους Κυρίαρχους να τείνουν το χέρι Τους δίνοντας στον υποτακτικό να καταλάβει ότι πρέπει να το φιλήσει και αμέσως μετά χαμηλώνουν το χέρι δίνοντας του να καταλάβει ότι πρέπει να σκύψει ή και να γονατίσει για να το φιλήσει σπρώχνοντας το δούλο σε βαθύτερη ταπείνωση. Η ψυχολογική δύναμη της χειρονομίας αυτής μου φαίνεται εκπληκτική. Κυρίως γιατί τόσα πολλά μηνύματα εκφράζονται χωρίς να χρειαστεί να ειπωθεί λέξη.

Με το χειροφίλημα είναι συνδεδεμένη και μια από τις ωραιότερες στιγμές της ζωής μου. Στα φοιτητικά χρόνια ήμουν πολύ βαθιά ερωτευμένος με μια κοπέλα. Με είχε κάνει το σκυλάκι και το κοροιδάκι Της. Με είχε κάνει θεληματά Της. Θυμάμαι τί ηδονή με πλημμύριζε όταν σε κάποιο κενό ανάμεσα στις παραδόσεις Εκείνη έπινε καφέ με την παρέα Της (στην οποία φυσικά εμένα δε με είχε ποτε καλεσμένο) και εγώ έτρεχα για φωτοτυπίες και σημειώσεις. Το τί αγγαρεία είχα φάει στις τελικές Της εξετάσεις δε λέγεται. Κάποια στιγμή και αφού πήρε το πτυχίο Της μου έδωσε να καταλάβω ότι Της ήμουν πια περιττός σαν άνθρωπος. Το δέχθηκα στωικά. Έσκυψα και φίλησα το χέρι Της. Με αντάμοιψε με ένα χαμόγελο γεμάτο ικανοποιημένη αλλαζονεία. Ψέλισσα ένα συγκινημένο ευχαριστώ που την έκανε και γέλασε.

η λατρεία του γυναικείου κώλου

Κεντρική θέση στη σημειολογία της υποταγής μου σε μια Κυρία έχει ο κώλος Της. Το μέρος αυτό του γυναικείου σώματος μπορεί να μου προκαλέσει έντονα αισθήματα υποταγής. Καταρχάς ρίχνει το βλέμμα μου προς τα κάτω και με κάνει δέσμιο του ερωτισμού που εκπέμπει. είναι υπέροχο το συναίσθημα να τρέχω σαν καβλωμένος και εξευτελισμένος σκύλος πίσω από τον κώλο μιας Κυρίας που με το γεμάτο αυτοπεποίθηση λίκνισμά Της μου υπενθυμίζει όλες αυτές τις ηδονές για τις οποίες εγώ είμαι ανάξιος. μια φορά μια Κυρία θέλοντας να μου δείξει πόσο κατώτερο είδος ανθρώπου με θεωρεί μου επέτρεψε να Της εκφράσω το θαυμασμό και αισθήματα υποταγής μου προς Εκείνη υπό τον όρο ότι θα μιλούσα στον κώλο Της. εξομολογήθηκα μιλώντας στον κώλο Της και φιλώντας τον. πολλές φορές με φαντάζομαι ότι η Κυρία μου με υποχρεώνει να κρεμάσω βαράκια ή μανταλάκια στα γεννητικά μου όργανα και να συρθώ στα γόνατα ως την άλλη άκρη του δωματίου όπου ο κώλος Της θα περιμένει να τον φιλήσω.

Πράξεις υποταγής

Θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα έκφρασης των υποτακτικών μου συναισθημάτων. Θεωρώ ότι η λατρεία, ο σεβασμός , η δουλικότητα ή η υποταγή απέναντι στην/στον Κυρίαρχο θα πρέπει να βρίσκουν και έναν τρόπο έκφρασης που να ειναι ανάλογο της ευγένειας αυτών των συναισθηματων. Αναζητώ πάντα μια συμβολική πράξη που να αποδίδει τιμές και να εξυψώνει το πρόσωπο το οποίο σε μια δεδομένη χρονική περίοδο βασιλεύει στον κόσμο μου. Είναι μια διαδικασία που μοιάζει με εκείνη της αναζήτησης ενός δώρου. Ψάχνω για μια πράξη που πιστεύω ότι θα άρεσε πραγματικά στο πρόσωπο αυτό. Θα μιλήσω σήμερα για μια πράξη υποταγής την οποία δυστυχως ποτέ δεν μπορεσα να εκτελέσω. Απευθύνεται στην Αφέντρα Ειρήνη, μια Κυρια που δεν υπηρέτησα ποτέ. Για τη σα Θεά πολυλατρεμενη αυτή Γυναίκα θα μιλησω αναλυτικά αργότερα. Τη γνώρισα όταν ήμουν 20 ετών και εκείνη 50κάτι. Δεν είχε καμμία σχέση με το σαδομαζοχισμό αλλά άγνωστο γιατί η μορφή και ο χαρακτήρας Της κατάφεραν να εισέλθυν τόσο βαθιά στη δουλοπρεπή μου ψυχοσύνθεση και να κυριαρχήσουν στις φαντασιώσεις μου για πολύ καιρό. Είναι ένας άνθρωπος απέναντι στον οποίο τρέφω απεριόροστο, ειλικρινή και ταπεινότατο σεβασμό. Άπειρες φορές έχω ευχηθεί να μπορούσα μια ημέρα να Της υποβάλω τα σέβη μου με το δικό μου ξεχωριστό τρόπο. Τη φαντάζομαι καθισμένη σε μια πολυθρόνα του σαλονιού Της. Φοράει εκείνες τις χρυσόχρωμες επίπεδες γόβες που τόσες φορές είχα φιλήσει στα όνειρά μου. Μετά από ένα βροχερό περίπατο οι γόβες Της είναι λίγο λασπωμένες. Κάθεται σταυροπόδι. Πλησιάζω ταπεινός, με χαμηλωμένο βλέμμα και γονατίζω μπροστά Της. Στα χέρια μου κρατώ πτυχία, διπλώματα και λοιπά χαρτιά που δειχνουν ό,τι έχω καταφέρει στη ζωή μου. Ταπεινά Την παρακαλώ να μου επιτρέψει να καθαρίσω και να γυαλίσω τα παπουτσια Της με όλα αυτά τα με τόσες δυσκολίες κερδισμένα χαρτιά. Με συγκινεί ο συμβολισμός του ότι βάζω τον κόπο μου κάτω από τα πόδια Της. Προσγειώνομαι και σαν άνθρωπος. Δεν πρέπει τα χαρτιά αυτά να μου φουσκώνουν τα μυαλά. Αν έχουν κάποια αξία είναι το ότι καθαρίζουν τα παπούτσια της Αφέντρας. Έτσι δείχνω ότι ξέρω τη θέση μου. Δεν είμαι αυτός που λένε τα χαρτιά. Δε θέλω να είμαι αυτός που λένε τα χαρτιά. Απαρνιέμαι κάθε μου εγωισμό και δεξιότητα. Θέλω μόνο να είμαι ο δούλος Σας.

επίσκεψη σε επαγγελματία Αφέντρα

Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί Σ/σας μια εμπειρία που είχα με μια επαγγελματία Αφέντρα πριν απο μερικές μέρες. Αν και αισθάνομαι ότι με αυτόν τον τρόπο ευτελίζω τα υποτακτικά μου συναισθήματα αραιά και που επισκέπτομαι επαγγελματίες Αφέντρες. Πρακτικά αυτό συμβαίνει σε στιγμές που η ανάγκη μου να υποταχθώ έχει παραμείνει για μεγάλο διάστημα ανικανοποίητη με αποτέλεσμα να καταπιέζομαι ψυχικά. Οι συναντήσεις αυτές δε με γεμίζουν ιδιαίτερα. Είναι χρονικά περιορισμένες και δεν αναπτύσουν βαθύτερα συναισθήματα μεταξύ Κυρίαρχης και υποτακτικού (με εξαίρεση μια περίπτωση για την οποία θα κάνω λόγο μια άλλη φορά). Πρωτίστως δε μου δίνεται η ευκαιρία να υπηρετήσω. Με βοηθούν όμως να ηρεμήσω το πάθος μου και να συνεχίσω την αναζήτηση μου με ψυχραιμία και ωριμότητα. Πολλές φορές μάλιστα μπορούν να με βοηθήσουν να γίνω καλύτερος ως σκλάβος.

Η εν λόγω συνάντηση έγινε σε ένα studio στο εξωτερικό. Ολόγυμνος και με ένα κολλάρο στο λαιμό μπροστά σε μια νεαρή και γοητευτική Κυρία. Αισθάνομαι την ταλάντευση του λουριού που είναι προσαρτημένο στο κολλάρο και το ειρωνικό βλέμμα Της. Βρίσκομαι στο στοιχείο μου! Μετά από λίγες στιγμές βρίσκομαι στα τέσσερα, καβαλημένος σαν άλογο. Μεταφέρω την Αφέντρα μου από δω και από εκεί. Μέσα από τους καθρέπτες του δωματίου μπορώ να δω το κοροιδευτικό Της χαμόγελο. Αισθάνομαι τον κώλο Της να επιβάλλεται πάνω στην πλάτη μου και τα γόνατά μου να πονούν. Με ικανοποιεί να είμαι το ζώο Της. Δε σκέφτομαι τίποτα. Μέσα μου κυριαρχεί ο ηλεκτρισμός που διαπερνάει την ύπαρξή μου κάθε φορά που η προστακτική φωνή Της απευθύνεται σε μένα, το μουλάρι Της.
– Από δω!
– Τώρα, από κει!
Το τέλος του παιχνιδιού αυτου΄με βρίσκει όρθιο μπροστά Της. Ένα μείγμα από μανταλάκια, κλίπ και βαρίδια αρχίζει να βασανίζει τις ρώγες και τα γεννητικά μου όργανα. Πονάω αλλά αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι το πώς θα βγούν όλα αυτά από πάνω μου. Με σέρνει από το λουρί με δύναμη μέσα στο δωμάτιο αδιαφορώντας για τον πόνο που μου προκαλεί. Όλο και κάποιο από τα μικρά σύνεργα του πόνου που με σφίγγουν πέφτει εν τω μεταξύ στο πάτωμα. Εγώ πρέπει σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκομαι να σκύψω και να το μαζέψω από το πάτωμα με το στόμα. Και πάλι από την αρχή! Αφού πέρασε το δύσκολο και επώδυνο κομμάτι της αφαίρεσης όλων αυτών των αντικειμένων από πάνω μου, νόμισα ο ανόητος ότι η μπόρα πέρασε. Ξανάρθε η στιγμή να υποφέρουν τα γόνατά μου! Όλως κατά λάθος τα μανταλάκια, τα κλιπ και τα βαρίδια σκόρπισαν στο πάτωμα και εγώ έπρεπε στα τέσσερα πεσμένος να τα μαζέψω με το στόμα και να τα βάλω σε ένα κουτάκι στην άκρη του δωματίου. Τα γόνατά μου πονούν αφόρητα και την προσπάθειά μου συνοδεύουν οι κλωτσιές και οι προσβολές Της. Δείχνει να διασκεδάζει το αγκομαχητό μου. Κάποιες στιγμές έρχεται κοντά μου τη στιγμή που που ετοιμάζομαι να σηκώσω κάτι με το στόμα μου και σαδιστικά το κλωτσάει παραπέρα. Αφού η Αφέντρα μου αποφάσισε τη λήξη αυτού του μαρτυρίου, με προσταξε να μαζέψω όλες μου τις δυνάμεις γιατί ήθελε να με καβαλήσει για μια τελευταία βόλτα. Ξεκίνησα πάλι αγκομαχώντας. Μπορούσα πάλι με την άκρη του ματιού μου να βλέπω το πρόσωπό Της στον καθρέπτη. Το ύφος Της έδειχνε πως απολάμβανε και ευχαριστιόταν καβάλα στο γάιδαρό Της. Με ικανοποιούσε και μένα αφάνταστα το ότι η απόλαυσή Της συνδεόταν με μια κοπιαστική και άβολη για μένα κατάσταση. Με περιέφερε έτσι στο διάδρομο και στο χώρο υποδοχής παρουσία τριών άλλων Κυριών του studio που γελούσαν και κορόιδευαν.

Μετά τη συνάντηση αυτή άρχισα να σκέφτομαι τρόπους να αναπτύξω μεγαλύτερη αντοχή ούτως ώστε να μπορώ να προσφέρω περισσότερη διασκέδαση σε Αφεντικά που τους αρέσει η ιππασία σκλάβων. Σκέφτηκα μάλιστα πως ακόμα πιο εξευτελιστικό για μένα και διασκεδαστικό για όσους θα ήθελαν να με χρησιμοποιήσουν έτσι θα ήταν να με καβαλήσουν στους ώμους και εγώ να πρέπει να προχωράω στα γόνατα. Με υπομονή και θέληση, θα τα καταφέρω!

καλώς ήρθατε

γειά Σ/σας!
με χαρά Σ/σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου. είμαι ένας άνδρας 31 ετών, εμφανίσιμος, καλλιεργημένος, ευγενικός και καλοσυνάτος. μπορεί να είμαι πετυχημένος και δυνατός στη δουλειά και την καθημερινότητα, στο υπόλοιπο όμως μέρος της ζωής μου μου αρέσει να βιώνω έναν παθητικό ρόλο. Στην ηλικία που είμαι έχω γνωρίσει πια τον εαυτό μου και ξέρω τί αναζητώ. είμαι άτομο υποτακτικής ψυχολογίας που η ψυχή και η λίμπιντο του ολοκληρώνεται όταν υποτάσσεται και υπηρετεί άλλους (Αφέντρες και Αφέντες) ως δούλος και υπηρέτης και που επιθυμεί να συναναστρέφεται με άτομα που τον ωθούν στην ταπείνωση και τον εξευτελισμό. στο ιστολόγιο αυτό θα ήθελα να επικοινωνήσω με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τις ιδιαιτερότητες και τις συγκινήσεις που προσφέρουν οι σχέσεις κυριαρχίας και υποταγής. θα καταθέτω εμπειρίες, φαντασιώσεις, σκέψεις και συναισθήματα.